Israël onder de volkeren

42

Onder de Amoraïm in Palestina neemtR. JochananbarNapcha de eerste plaats in. Hij was een leerling van R. Juda I en had een groote mate van Joodsche en algemeene kennis verworven. Zijn leerschool in Tiberias werd door een menigte toehoorders bezocht. Zijn opvolgers hadden zooveel eerbied voor zjjn geleerdheid, dat zij bijna nooit van zijn meening afweken. Vandaar dat een groot deel van de redeneeringen en beslissingen in den Jeruzalemschen Talmud met de denkbeelden van R. Jochanan overeenkomt. Ook R. Simon ben Lakis, de zwager en studievriend van R. Jochanan, muntte door groote geleerdheid uit. R. Abuhu, een leerling van R. Jochanan, was, evenals zijn meester, een voorstander van algemeene ontwikkeling. Hij beoefende vlijtig het Grieksch en liet ook zijn dochter in die taal onderwijzen.

Langzamerhand verminderde de beteekenis van het Judeïsche Jodendom. De patriarchen onderscheidden zich niet meer door deugd en geleerdheid; sommige waren hebzuchtig en verkochten ambten voor geld. Wegens de armoede der bevolking vervielen de leerscholen en moesten naar andere landen Zionsboden gezonden worden, om geldelijken steun te vragen. De patriarch Hillel II voorzag het einde van Judea’s luister en den ondergang van het Sanhedrin. Hij vervaardigde nu een doorloopenden Joodschen kalender, opdat ieder voortaan zelf kon weten, wanneer het Nieuwemaansfeest inviel en niet meer, zooals het totnogtoe gebruikelijk was, op de vaststelling door het Sanhedrin behoefde te wachten. De laatste patriarch was Gamliël VI; na zijn dood werd geen patriarch meer benoemd (425).

Staatkundige toestand. Het verval van het Judeïsche Joden-dom werd veroorzaakt door de drukkende overheersching der Romeinen. Dezen legden den Joden zware belastingen op, ver-boden hun, slaven te houden en stelden een zware straf op over-gang tot het Jodendom. Nadat deze toestand langen tjjd geduurd had, poogden de Joden eindelijk, het Romeinsche juk af te schud-den en begonnen een opstand, doch het gevolg was slechts, dat