Israël onder de volkeren

28

Zoo verzwakten de Joden zichzelf reeds vóór de komst der Romeinsche legers. Nadat de keizer van den opstand in het Joodsche land gehoord had, zond hij den veldheer Vespasianus, om de rust te herstellen. Deze viel met 60.000 man in Galilea en veroverde langzamerhand de geheele provincie. Wel ver-dedigden de Joden zich met grooten moed en lieten duizenden het leven op het slagveld, doch tegen het vast aaneengesloten Romeinsche leger waren zg niet bestand en zoo werd de eene stad na de andere door Vespasianus vermeesterd. Na den val van de sterke vesting Jotapata vertoonde Josephus, die in deze stad het bevel gevoerd had, zich in zgn ware gedaante; hij gaf zich aan de Romeinen over en bewees hun belangrijke diensten bij de verdere verovering van zgn vaderland. De laffe verrader werd hiervoor later door de Romeinen rijkelgk beloond. Als schrijver heeft hg evenwel het Jodendom betere diensten bewezen dan als veldheer; onder den naam Flavius Josephus vervaardigde hg een geschiedenis van het JoodBche volk tot op zijn tgd.

In Jeruzalem. Na de verovering van Galilea trokken de Romeinen al verder en verder het land in. Eindelijk sloegen zg onder aanvoering van Vespasianus’ zoon Titus het beleg om Juruzalem. Ook hier heerschte tweedracht onder de Joden. Behalve de oorlogzuchtige Zeloten, was er ook een gematigde partg, die meende, dat de strijd tegen Rome vruchteloos was en moest eindigen met de verwoesting van stad en tempel. Daarom wilde deze liever vrede sluiten met Rome op voor-waarde, dat de tempel gespaard zou blijven. Beide partijen bestreden elkander op bloedige wijze. Zoodra echter het Romeinsche leger voor de poorten verscheen, was alle onderlinge haat vergeten en besloten zg, den vijand gezamenlijk weerstand te bieden.

Werkelgk toonden de Joden dan ook waren heldenmoed; telkens deden zg uitvallen en brachten den Romeinen zware