Israël onder de volkeren

19

Salome Alexandra (79—70). Overeenkomstig den wil van Jannai volgde Salome hem op. Zij benoemde haar zoon Hyr-kanus tot hoogepriester, terwijl Aristobulus, die zeer eerzuchtig en Tsaduceïsch gezind was, geen ambt verkreeg. Door haar verstandig bestuur herstelde Salome de rust in het land en alle uitgewekenen keerden terug. Juda ben Tabbai werd voorzitter en Simon ben Setach ondervoorzitter van het Sanhedrin. Deze mannen werkten zeer zegenrijk voor het Jodendom; zjj richtten scholen op voor volwassen jongelingen en zorgden, dat ook de buitenlandsche Joden hun sikkelen voor het heiligdom offerden. De Tsaduceërs werden door Salome naar hun verdiensten gewaardeerd en kregen het bevel over het leger en de vestingen. Zoo genoot het land rust: Phariseërs en Tsaduceërs leefden in vrede naast elkander, het staatsbestuur was naar de wetten van den godsdienst ingericht en met blijden zin vierde het volk de jaarljjksche feesten. Salome regeerde echter niet lang; zjj werd zwaar ziek en kon zich niet meer met de staatszaken bemoeien. Daar Aristobulus nu na den dood zijner moeder gaarne koning wilde worden, vormde hij reeds tijdens de ziekte zijner moeder een groot leger en bezette met behulp der Tsaduceërs een aantal vestingen. Toen Hyrkanus, de oudste zoon, na den dood van Salome den troon besteeg, rukte Aristobulus met zijn leger op en betwistte zjjn broeder de regeering. Bij Jericho kwam het tot een veldslag.

Aristobulus II. (70—63). De strijd tusschen de beide broeders was spoedig beslist. Aristobulus overwon en werd koning; Hyrkanus werd ambteloos burger. Om den vrede te bezegelen, trouwde Aristobulus’ zoon Alexander met Hyrkanus’ dochter Alexandra. Zij kregen twee kinderen: een zoon, Aristobulus III en een dochter, Mariamne.

Aristobulus II liet de leiding der godsdienstige aangelegen-heden over aan de Phariseërs en gedroeg zich dus als een verstandig vorst. Met Hyrkanus stond hij op vriendschappelijken