Israël onder de volkeren

161

van Joodsche ouders afstamde, droeg veel bq tot zijn ver-oordeeling; het ״weg met de Joden” klonk door de straten van Parqs en op verscheidene plaatsen nam het gepeupel zelfB een dreigende houding tegen de Joden aan. De anti-semietische couranten hadden trouwens reeds lang het volk tegen de Joden opgehitst, terwijl de destijds invloedrijke nationalistische partij een Jodenvijandig karakter vertoonde. Gelukkig waren er velen, die den handschoen voor den veroordeelde opnamen; vooral de bekende schrijver Emile Zola deed zich bij deze gelegenheid als een vriend der waarheid en gerechtigheid kennen. Ten slotte werd het vonnis op bevel der regeering herzien en de arme kapitein in vrijheid gesteld. Na dien tjjd is de vrede tusschen Joden en niet-Joden in Frankrijk niet meer verstoord; de hoogste ambten stonden er voor de Joden open.

In Engeland liet de staatkundige toestand der Joden niets te wenschen over. Zjj stonden er in hoog aanzien en werden tot de gewichtigste ambten geroepen; zoo werd in 1907 een Jood tot gouverneur van Natal benoemd. Meermalen teekende het volk krachtig protest aan tegen de onmenschelqke behandeling der Joden in Rusland; zoo o.a. in de ״Mansion-House-meeting” in 1882 en de ״Guildhall-meeting” in 1891. In het East-End, de volksbuurt van Londen, vonden talrjjke Russische Joden een veilige woonplaats en in 1904 stelde de Engelsche regeering de kolonie Oeganda in Oost-Afrika ter beschikking van de Joden, om er een Joodsche gemeenschap te stichten. In 1911 hadden in Zuid-Wales onlusten tegen de Joden plaats; de groote meerderheid der natie bleek hiervan gelukkig niet gediend.

In Italië leefden de Joden eveneens in eer en voorspoed. Joden werden er tot minister, tot gezant, tot burgemeester benoemd.

Spanje verleende bjj een regeeringsbesluit van Juni 1810 allen niet-Katholieken vrgheid van godsdienst; hierna werd er voor het eerst een Jood tot lid der Kamer gekozen. In

Staal, Geschiedenis der Joden.