Israël onder de volkeren

bleven evenwel hun godsdienst getrouw. Nu was de koning nog meer verbitterd en hg beval, dat de Joden in een circu8 tegen woedende olifanten moesten strgden. Doch God hielp hen. De olifanten vielen op de Egyptenaren aan en de Joden bleven gespaard. Toen had de koning berouw over zgn wreed-heid en hg liet de Joden vrg. Maar hun liefde voor het Egyptische koningshuis was verdwenen en toen Antiochus III na Ptolomeüs’ dood Palestina veroverde, onderwierpen zg zich gaarne aan den Syrischen vorst. Zoo kwam Judea onder de heerschappij van Syrië.

Van de hoogepriesters, die gedurende het Egyptische tgd-vak leefden, moet Simon de Deugdzame (הצדיק    in

het bijzonder vermeld worden. Hg was een van de laatste mannen der Groote Vergadering, door Ezra in het leven geroepen. Het onderwijs der jeugd ging hem zeer ter harte; ook liet hg den tempel verfraaien en de muren van Jeruzalem versterken. Zoo zorgde Simon voor de godsdienstige en staat-kundige belangen van zgn volk. De dichter Josua ben Sirach, die in dien tgd leefde, beschrgft vol eerbied zgn optreden inden tempel. Simons zinspreuk luidde: ״Op drie grondzuilen rust de wereld; op de studie der Thora, op den eeredienst en op het uitoefenen van weldadigheid”.

Niet alle Joden van die tgden waren evenwel zoo god-vreeiend als deze edele hoogepriester. Reeds vroeger hebben wij gezien, dat Jozef ben Tobia een belangrijk staatsambt verkreeg. Hierdoor kwamen hg en zgn familie, die men de Tobiaden noemt, veel in aanraking met de Egyptische aan-zienlgken. Dit had op hun godsdienstig gedrag een nadeeli-gen invloed. De pracht en praal, die de Egyptenaren ten toon spreidden, maakten een diepen indruk op hen en zoo meenden