Erets Israël, Het Joodsche Land

76 ERETS ISRAËL

zal brengen. We komen overeen ’s morgens om 4 uur te vertrekken en de Hollandsche consul zorgt voor gewapend geleide.

We vertrekken uit Aleppo in een grooten landauer met vier paarden, die naast elkander gespannen waren. Het gewapend geleide bestaat uit een bereden soldaat, die niet te best in de plunje steekt. Bij de verschillende posten, die een paar uur van elkaar gelegen zijn, wordt hij door een collega in ongeveer gelijk tenu afgewisseld. Zij zijn zoo vriendelijk mij af en toe hun paard af te staan, wat ik gaarne aanneem. Zoo’n heelen dag in een rijtuig zitten is ook maar een half genoegen. We verliezen Aleppo spoedig uit het oog. De weg biedt niet anders dan een onafgebroken karavanenverkeer van en naar Alexandrette.

In een klein plaatsje, El Hammam, vonden we nacht-logies bij een sheich, die, voor zoover wij uit de woorden van zijn bediende konden begrijpen, zich bij onze komst in den harem bevond. Nadat wij geruimen tijd gewacht hadden, verscheen onze gastheer eindelijk, in gezelschap van een jongen Turk met een echt mongoolsch type.

Na de noodige Oostersche plichtplegingen vertelden we, dat we Hollanders waren. Het vriendje van den sheich scheen er iets van te begrijpen, want hij zei iets van Christiania en Stokholm. Onze Arabische vocabulaire laat ons hier in den steek; in deze streken spreekt alles Turksch.