De Lafaard

73

deze hem naar een hoog, somber vertrek. Er stond een groote schrijftafel in het midden en er waren vier eenvoudige boerenstoelen. Aan de wanden hingen groote landkaarten, van boven tot beneden overal landkaarten en slechts een kleine ruimte was gespaard voor een fotografisch portret, een familiegroep: De Tsaar, de Tsaritsa, de drie dochters en de kroonprins. En toen hadden ze samen wel vier uren gesproken over het krijgsplan. Nicolajewitsj kende het Duitsche oorlogsplan; spionnen, die tot zelfs op het ministerie van oorlog te Berlijn zaten en er hooge en leidende plaatsen innamen, hadden, veil tegen wat miljoenen, de diepste geheimen yan de natie verkocht. Het plan was als volgt: dwars door België, dat geïntimideerd zou worden en dan in een stormloop op Parijs aan. Daarmee zou het uit zijn. Ze zouden zich te Parijs nestelen en ze zouden er een jaar, ze zouden er jaren blijven, totdat hun wensch vervuld was. De Belgische kust Duitsche kust en Nederland, geïntimideerd, een Bondsstaat, Nederland, met zijn koloniën, dertig maal grooter dan het landje zelf!

Grootvorst Nicolaas bracht den minister de bewijzen van zijn werkzaamheid. In portefeuilles, weggeborgen in de safe, lagen, welgeordend, genummerd en van aan-teekeningen voorzien van hem zelf, de officieele stukken en de mechanische reproducties der officieele stukken, waarin het Duitsche geheime plan was uiteen gezet.

Rusland, door geld aan Frankrijk gebonden, had de belofte na te komen. Frankrijk trok zijn traite op Russisch menschenbloed. De Grootvorst klaagde niet over de Joden; hij beschouwde de Joden in het Russische Rijk, .zooals men er de luizen beschouwde: een lastige plaag, maar toch niet zonder nut, omdat