De Lafaard

23

elk jaar twee maal minstens, nieuwe modes, geïnspireerd op de drachten der gevloekte steden en landen uit het Oude Testament. En de Fransche vrouwen droegen ze brutaal op de openbare plaatsen en gaven zoo het voorbeeld, het slechte voorbeeld aan de geheele wereld. De mode werd door Fransche tijdschriften verspreid, ver over de grenzen, tot in de woeste landen van Zuid-Amerika, tot in verwijderde boerenhoeven in Afrika. Babel was als een inktvisch, die rondom alles bezwadderde. En Babel had een tooneel, waarin echtbreuk en andere zedeloosheid werden voorgesteld als interessante problemen, of onderwerpen voor beminnelijke conversatie. In romans behandelden schrijvers bijna niet anders dan de deugd van de ondeugd. En zoo was Frankrijk, zijn schoon, lief Frankrijk, met zijn verheven roeping, geworden tot een puist van verderf, van waaruit de geheele wereld besmet werd. Vernietigde gezinnen, door echtbreuk vader- of moederlooze kinderen, diefstallen, moorden, bandelooze gemeenheid, laaghartige en karak-terlooze liederlijkheid, alles gehuld in een soort aantrek-kelijken vorm chic genaamd, dat was Parijs. Tot zelfs de vrouw van den minister van financiën, zelve een plebejische met een berispelijk en besmet verleden, die in koelen bloede den hoofdredacteur van het meest chicque blad had vermoord, werd, alleen omdat zij rijk was en de vrouw van een minister, vrijgesproken. En nog denzelfden avond na haar vrijspraak gaf ze een kostbaar feestmaal, waarvan de couranten getrouwelijk verslag gaven, terwijl portretten van de moordenares bij honderdduizenden, als trofeëen, werden verspreid. Hij, de kapelaan, kon geen geld genoeg bijeen brengen om een bidprentje te laten drukken, dat een zijner vrienden, in geheel nieuwen stijl, had ontworpen. Babel zat ten