Op water en brood

23

dat varend leventje heb ik nog altoos trek in een vissie overgehouwen. Koop ik een schar voor twalef centen en vreet ’m op met kop en staart en graat, dat er niks van overbleef. Gaat mijn bek staan te branden van het zout, da’k van de haast over me zij heen meteen tegen een kroeg anvlieg om de brand te blusschen. Visch wil zwemmen, nou en ik zwom, ik zwom meteen in de armen van zoo’n blauwe en ik had ze, mijn drie dagen____”

„Mijn hebben ze ditmaal gepakt,” zegt de lange man, zacht en lijzerig, onderwijl ik niks dee en niemand een strooi in de weg lee. Ik had een paar borrels op, da’s waar, maar ik dee niemand kwaad of overlas en ik was al angekomme in mijn lozement en zat al binne, komp de agent en zeit tegen mij da’k in staat van

beschonkenschap bin en mot ik mee____Ze kenne d’r

wat van maken met een arm mensch. Een arm mensch heeft op niemand verlaat____”

En weer is het stil, lang, naargeestig stil. Ik heb nu gelegenheid om de kluis eens goed te bezien. Zij is als volgt ingericht: (zie le teekening achterzijde titelpagina).

a b getraliede, matglazen vensters, met een streep doorzichtig glas;

c getraliede deur toegang gevende tot de slaap-ruimte;

d houten schotje van ruim 1 M. hoogte, waarachter staat een naar teer ruikende ijzeren latrine met een lossen houten bril;

e zes open kastjes, waarin voor elk een houten lepel. Op elk kastje een ijzeren, vertinde kroes van y* liter inhoud;

f onder elk kastje een kapstok, waaraan voor ieder aanwezige een handdoek;

g emmer voor vuil water;