Op water en brood

18

„Nee, ’t was niet om te verkoopen. ’t Was maar om eens te snoepen. Ze leggen daar bij zoodjes in ’t land, daar in ’t Overmaassche. Nou, ik keek uit of er geen veldwachter in de buurt was en toen ging ik het dijkkie af en zoo was ik op ’t land, daar lagge ze hoor. Ik zoog er drie uit en had ze zoo in mijn pet en wil heit dijkkie weer opgaan, toen ik geknipt werd. Ik was bespied.”

„Had je dan vroeger ’t ook al gedaan?

„Nee____maar wel was ik al eens op verboden ter

rein aangetroffen. Daar had ik een daalder boete voor gekregen, die ik nog niet had betaald, want ik ben boerenknecht en ik verdien maar een gulden in de week met de vrije kost. Nou betaal daar maar is effetjes een daalder van. Toen heb ik voor dat eierenrapen óók een daalder boete gekregen. Voor elke daalder heb ik drie dagen gekregen en nou mot ik hier zes dagen zitten en in die zes dagen krijg ik net tweemaal warm eten. Anders niks dan water en droog brood. Rrrrr, wat ben ik koud.”

„Hoe lang zit je al?”

„’t Is vandaag mijn tweede dag van de eerste boete. Morgen heb ik warm. En dan weer twee dagen koud.” „Ben je vroeger nooit gestraft?”

„Nee — dit is de eerste keer dat ik hier ben.”

„Is het niet fielterig om zoo’n jongen omdat-ie een paar eende-eieren opgeraapt heeft, zoo te straffen. En op verboden terrein loopen — wie heeft dat niet gedaan, nu ze overal het land met „verboden toegang” beplakken, alsof potdoome de wereld alleen gemaakt is voor de rijke schoeljes.”

Aldus sprak ik weer. Want het was voor mij van belang, het vertrouwen der kameraden te winnen. Dit wint men slechts door „plus royaliste que le roi” te zijn. Men ziet — ik verloor mijn, mij zoo vaak verweten, liefde voor den troon zelfs nu niet, .nu als eerste blijk van belangstelling der regeering in mijn levenswerk van een kwart-eeuw, mij / 50 boete óf tien dagen hech-