22
Mijn „manager” veranderde plotseling in den echten Billie Ritchie van de Amerikaansche succèsfilm ... Hij deinde voor- en achterwaarts met naar buiten geplaatste voeten, hield zijn handen in presenteer-blaadjesstelling naast zijn schouders, grijnslachte, vertrok zijn wenkbrauwen en gaf mij, op mij toetredend opeens een formidabelen por voor mijn maag.
Daarna tot Henderson: ' ’ *
„En dkt wou succès hebben als auteur. Kent nog onderscheid tusschen mooi en leelijk bij vrouwen? ... Mijnheerrr, Mijnheer... Iedere vrouw is mooi, iedere vrouw is een schoonheid, iedere vrouw is mooier dan welke andere vrouw ook... in haar eigen oogen.
En deze waarheid is de sleutel van het succès voor elk artist.”
„Ik begrijp u niet, mijnheer Ritchie”, zeide ik.
„En u, mijnheer Bill Henderson?”
„Het is mijnheer Ritchie of u zelf Ober-Kellner bent geweest... want wij Obers danken aan dezelfde overtuiging als u daar uitte, al onze groote fooien. Als in Savoy een vrouw komt, hebben wij Obers reglementair op bescheiden wijze verliefd te doen.”