Billie Ritchie's Raad

15

zorg ik... En binnen een paar jaar ben je een beroemd schrijver in Amerika ..

Hij schreef een concept-contract, ik las het en nog denzelfden dag was het geteekend.

Den volgenden dag plaatste Billie Ritchie de volgende advertentie:

„Gevraagd, iemand met een uiterst gunstig voorkomen, om in de literatuur gelanceerd te worden. Kennis der letteren onnoodig. Ongehuwd voorwaarde. Aanmelden bij de Film Comp. van Billie Ritchie.” Het liep drie dagen storm. Ten laatste bepaalde de keuze van Billie Ritchie zich op een slanken jongeman met een gelaat van echt Angel-Saksisch type, blond, blauwoogig en met élégante manieren. Bill Henderson, aldus zijn naam, was Ober-Kellner geweest in het Savoy-Hôtel en ontslagen, omdat hij verslaafd was aan ’t lezen van Nick Carter’s avonturen, waardoor hij te weinig aandacht aan de gasten had geschonken.

„Mijnheer Ritchie”, waagde ik te zeggen, „wat bent u eigenlijk van plan?”

„Uw werk tot erkenning te brengen.”

„Maar waarom laat u dat niet aan den tijd over...” „Aan den tijd? Wel de tijd blijft altoos hetzelfde. Dacht je, dat de menschen van een volgend geslacht niet genoeg aan hun eigen auteurs zullen hebben, dan dat ze er een uit een afgeloopen tijd zullen op