Germania

68

zich zouden verwerven, die in een viertal wagens van Koning Gise opgestapeld lagen, liet hj ze geheel naakt, te voet zyn karretje volgen.

Toen dan de twee stoeten vertrokken, deden de burgers der beide eilanden hun Koningen met de beste wenschen uitgeleide en langs de wegen geschaard, zongen ze de weder-zydsche schimpdichten, die de sproke-sprekers der beide rijken in omloop gebracht hadden. De Bedekoogers zeiden, zuiver scandeerend:

Rul rólt de kar des kléinen órmen-vorst,

Zjj hébben wéinig water voor den dorst,

Zjj hébben voor den honger weinig worst,

Een griéz’Iig grauwtje ’t géile goedje torscht.

En Koning Gise sloeg met den steel van de zweep op den krommen stuurboom, scandeerend het rhythme en hield telkens de paarden in, knalde met de zweep om stilte te gebieden en riep luide tot zyn burgers: „Let op het stafrijm: Bul rolt, kar-klein, weinig water, hebben honger, weinig worst, griezelig grauwtje, geile goedje!”

Toen reed hjj weder voort maar een eind verder wees hy opnieuw nog bij 't allerlaatste afscheid zijn burgers op de schoonheden van de gebonden taal.

Maar de drie hongerhalzen in 't karretje van Koning Gise hadden den Velagers een grol geleerd, die luidde:

Ken je wel de hollebollewagen,

Waar die dikke Gjjs op zat,

Hij kon schrokken, groote brokken,

Een koe en een kalf, een heel paard half,

Een kar vol schapen,

En nog kon Gjjs van den honger niet slapen.

De naakte deerntjes achter de kar, begonnen het in koor te Zingen en elkaar de hand gevend en een kring vormend, dansten zij al zingend in de ronde, zoodat de lijfwachten van Koning Gise, die leutige deerntjes ziende, een gat in den bodem van een wagen sneden en daardoor nu vielen, terwijl de wagen voortrolde, getrokken door vier prachtige schim-