Poppenkast, een vroolijk spel vol ernst

69

JAN KLA ASSEN.

Je moeder is voor Pierlala .... Alle moeders zijn altoos voor de Pierlala’s. En ik ben voor Berlino.

KATRIJN.

En alle vaders zijn altoos voor de Berlino’s.

BERLINO.

Beslis Clasien .... gravinnekroon of ’t leed Der arme vrouw van d’armen maanpoëet.

CLAS1NA.

Mijn hart koos Pierlala, mijn hoofd Berlien ....

KATRIJN. (omkijkend naar Pierlala) Te drommel, waarom laat hij zich niet zien.

BERLINO.

Hij kome — ’k vecht voor u met ’t ridderzwaard. CLASINA.

U geef ’k mijn hand — ’k schijn hèm geen vechten waard. JAN KLAASSEN.

Dan kust elkaar en geeft elkaar een ring.

(iClasina en Berlino kussen elkaar).

CLASINA.

Hoe vreemd .... toen ik u kuste zag ’k u niet,

Is kussen zond’ — dat ’t altoos brengt verdriet?

BERLINO.

Wie zaagt gij kind ? Wien kustet gij in mij ?

CLASINA.

De witte Pierlala, zag ’k doodsbleek aan uw zij.

('Geroep van stemmen. Rumoer).