Poppenkast, een vroolijk spel vol ernst

68

SPIRITIO.

Ik kom om ’t honorarium voor mijn tekst,

De eerste nacht der bruid zij mij gewijd,

En dan verdwijn ik in de eeuwigheid ....

JAN KLAASSEN.

Je hebt niet veel kans met je holle stem en in dezen slaaprok.

SPIRITIO {zijn overkleed afwerpend) als Berlino.

Wellicht heb ’k meer succes met dit gewaad.

JAN KLAASSEN.

Wel sapperloot — dat zwaard staat je niet kwaad. KATRIJN.

Clasina, Kom — waar blijft die kwaje meid.

JAN KLAASSEN.

Zij is misschien haar eersten vrijer kwijt,

En is op zoek naar nummer twee als trooster.

ZESTIENDE TOONEEL.

Voriqen. CLASINA.

CLASINA.

Hier ben ik al — wie riep mij straks zoo luid? KATRIJN.

Is dat mijn kind? Wat rijk ziet ze er uit!

JAN KLAASSEN.

Clasina, hier staat een ridder met een zwaard. Hij heeft alles in de wereld om je gelukkig te maken .... in de wereld. Geld in de wereld, macht in de wereld en eer in de wereld. En hij vraagt je hand.

KATRIJN.

Clasina .... ik heb Pierlala straks aan den vijver zien staan. Hij keek naar zijn spiegelbeeld en hij was bleeker dan ooit. En uit zijn oogen vielen tranen in het water.