Poppenkast, een vroolijk spel vol ernst

36

GULDENMOND. (hem haastig den doek af nemend)

O, wat een ontrouw .... ik doe niet meer meê,

Met blinde minnaars zijn we niet tevreê.

O foei, o foei, Rijklof, ik ben bedrogen!

RIJKLOF    (Guldenmond zoenend)

Vergeef de fout — nu kus ’k met open oogen.

TARTUS.

Ziet daar eens aan .... een wip .... wie wil er wippen ?

ANTELMA.

Een schommel .... laat ons in den schommel zweven.

MENANDER.

Eerst bruid en bruidegom hier op de wip.

AROS1NE.

Ja, Guldenmond, kom hier, ik help je stijgen.

(Guldenmond en Rijklof op de wip.)

RIJKLOF (in de hoogte).

O, o — hoe hoog voel ik mij nu verheven,

Ik zie de wereld als een klein gedoe,

En ik laat niemand van U tot mij rijzen.

(Ze laten Rijklof dalen).

GULDENMOND.

O, ’t stijgen maakt mij duiz’lig, maar ten top Voel ik mij sterk, hef Rijklof U nu op,

Want ’t is wel schoon hier boven, maar alleen Is maar alleen — ’k wil ’t schoon zien door U heen.

(Zij laten haar dalen.)

RIJKLOF.

Nu ben ’k weer boven .... maar alleen, ’t is waar, ’t Is beter in de laagte met elkaar.