Poppenkast, een vroolijk spel vol ernst

24

GEZAG.

Hi-hi-hi! Dan staan de sujetten naakt .... Begrijp je. En d’r zijn mooie vrouwen bij.

Flink zoo.

Weet je, als ik een kunstenaar kan executeeren, doe ik net als een kat met een muis. Ik geef hem telkens kleine uitstelletjes van executie. En dan opeens, knauw, dan doe ik mijn grooten sprong. Dan wreek ik de burgermaatschappij.

DUIT.

Flink zoo.

Let op. Nou zal je hem zien springen. Hij is al dichter en zanger en muzikant. Nou wordt ie er danser bij.

(Zij naderen beiden Pierlala. Gezag legt Pierlala, die nog altoos gebogen over Katrijn staat, haar met zijn lied vertroostend, de hand op den schouder. Pierlala richt zich verschrikt op).

PIERLALA.

Raak mij niet aan. Wie zijt gij, dat gij stoort Den dichter in zijn heiligst oogenblik,

Wanneer hij andrer smart door schoonheid troost. GEZAG.

Zie je dit lint, met de kleuren van de vaderlandsche vlag? Zie je deze penning, met het wapen van den Koning. Zie je deze acten, in naam des Konings. Nu weet je, wie ik ben.

PIERLALA.

De Koning zendt zijn dienaar tot den dichter,

Ween niet Katrijn, want mijn roem wordt de jouwe,

Ik heb mijn vaderland oneindig lief,

Want dichters dragen ’s lands taal in hun hart,

En wie de taal bemint, bemint het volk,

Mijn Koning ben ik trouw, want dichters zijn De mond, waardoor het Koningschap zich uit,

De dichter leeft voor Vaderland en Vorst.