Poppenkast, een vroolijk spel vol ernst

13

SP1RITI0.

De eerste nacht van ’t huwelijk zij voor mij,

Mijn geest, dien nacht, zij d’eerst aan bruidjes zij.

JAN KLAASSEN.

Dit is een zeer vóór-komende wensch. Ik ben gul als ’t op ’t wegschenken van andermans eigendom aankomt. Maar het is heden ten dage zéér moeielijk om op deze wijze honorarium te innen. Wij leven te vlug. Lust is haastig gebakerd en zoo is ze vóór de liefde aan ’t doel, of beter, ze schiet het doel voorbij.

SPIRITIO.

Ik ben diegeen, die leeft in ’t hart der vrouwen —

’t Verbeelde beeld, de zelf geschapen geest — Wanneer zij d’ander zeggen: ’k heb u lief;

Haar kus geldt mij, kust zij des and’ren mond ;

Haar blik geldt mij, ziet d’andre zij in d’oogen;

Geen man, of met den geest wordt hij bedrogen,

Geen vrouw, die minnen kan wat zij bezit,

Op deze wijs eisch ik den eersten nacht,

Stem toe — en uw bevelen ik verwacht.

JAN KLAASSEN.

Je stuk zal zeker goed worden. Goeie tooneelstukken moeten als goeie visch, krimp gesneden zijn. Want echte kunst ruikt lekker naar smart. Het ware kunstwerk smaakt naar den onnatuurlijken dood van zijn maker. Levend gekorven met veel sneden en van smart tegen de graat opgewerkt. Dan liggen de mooten der bedrijven als los geschilverd en het vleesch van de woorden is blank als een geschoren schaap in een regenjaar. Je honorarium zeg ik je toe en ik geef er je zelfs graag een voorschot op. Laat ons nu over ons stuk spreken. De bruid is nog niet aan den man — ongerept, wat nog niet zeggen wil, dat ze zich niet reppen zal. Ik laster niet graag en laster is het, als men