65
CREUSA
Zoo dan...
Ik kus hem nogmaals uwen lieven man . ..
MEDEA
(op haar toesnellend en haar met het gulden Vlies slaande, dat breekt.)
En sterf dan aan die kus, in onschuld, deerne,
Ik zeg u sterf, het leven is een scherts ...
(Zij worgt haar. Creon en de gasten, slaven en slavinnen komen toegeloopen.)
CREON
Wee . .. góden wee .. . wat doet daar de barbaarsche, Mijn kind, mijn kind, mijn klein, onschuldig duifke!
(hij ontrukt haar aan Medea en werpt Medea terug.)
Lost van haar, ondier, los ...
(hij vangt Creusa in zijn armen op)
CREUSA
O vader ... vader .. . vadertje ... in onschuld . . .
Zij zelf gebood het, en ik dorst niet weig’ren.
Vaarwel mijn Jason, allerliefste held . . .
(zij sterft)
MEDEA
Allerliefste held . . . ’t allerlaatste woord . . .
O allerlafste held . .. zeg ik .... o valschaard,
O trouwelooze schenner ... zie ik bracht,
5