Dramatische werken: Medea, De bron der jeugd, De gijzelaars

26

ATHANAS

Waar liefde woedt, neemt wijsheid wijs de wijk,

Zij weet, de liefde heerscht in ’t eigen rijk.

En eerst wie liefde overwon kan komen,

In ’t rijk, waar wijsheid, waarheid scheidt van droomen.

(Athanas wil afgaan; Jason grijpt hem bij den mantel.)

JASON

Blijf... ik smeek u blijf... o laat mij niet alleen,

’k Ben angstig om alleen te zijn ... blijf hier,

Ik vrees dien dubbelhart’gen schurk mijns zelfs,

’k Verafschuw dezen trouweloozen fielt,

Athanas geef mij troost, of straf of boete,

Athanas tuchtig mij, en smaad mij, hoon mij,

Wat is een man, die ’t trouwe lief verlaat,

Wanneer een andre, jong’re hem verlokt,

Een schurk, nietwaar, een lafaard, een ellend’ge?

Gij knikt — ik dank u, voor dat milde oordeel,

Maar zeg mij nu — wat’s hij, die door een vrouw Geboeid werd, wijl heur vleesch zijn vleesch temteerde Door woesten zinnenlust, hem aan zich bondt.

Door toovermacht van kus, van blik, van boezem, Door gloed van oogen en door geur van adem,

Door wulpschen dans, door borst- en buikbeweging. Wanneer hij dan, van lijfslust overzaad',

Opeens een godheid op heur schelp ziet rijzen,

Creusa, blond, bedeesd, nog nauw ontbloeid,

Een duif aan onschuld, en een kind aan weten,

Nieuw als de dageraad, de morgendauw,

Die 't hart laaft, voor de bloemkelk is geopend,

En zoo haar schut voor 't stralen van de zon...