174
En van dit zijden kleed, dees pluchen mantel ?
VROUW SCHOPPEN TIEN
O, hoe prachtig !
SCHOPPEN ZEVEN
Nietwaar ? Welnu, ik kocht ze Om z’aan een lief te schenken, maar ze is,
Er trouweloos van door gegaan ...
VROUW SCHOPPEN TIEN
Hoe slecht. SCHOPPEN ZEVEN
Nietwaar, ’k verdiende beter lot bij vrouwen. Nu wil ’k die mooie kleeren niet meer houwen. Ik zwoer, ik schenk ze d’eerste, die ’k ontmoet, En hoewel ’k jou betrapte bij het stroopen,
Ik doe mijn woord gestand, ziedaar, pak aan.
VROUW SCHOPPEN TIEN
Neen Heer, ik mag niet... Ach, hoe zou ’t mij staan. Ik droeg tot nu maar slechts een simpel kleedje,
SCHOPPEN ZEVEN
'k Ben ook benieuwd of het je wel zou passen, Probeer dan maar dien hoed eens op zijn minst.
VROUW SCHOPPEN TIEN
(den hoed opzettend)
’tls wel van pas.
SCHOPPEN ZEVEN
Hij staat je als geschilderd,