De Schrik van Mengelberg
24
ramen. Opeens ging de voordeur open. Het dienstmeisje verscheen.
De zanger snelde toe, rinkelend met de bus. „Jelui motte gauw maken dat jelui wegkomme. „Wat?” vroeg de zanger. „Hier woont toch mijnheer Henri Viotta.”
„Ja... en wat zou dat ? Als jelui niet gauw oprukken laat mijnheer de politie roepen ...”
„Politie! Da’s in den stijl!” hoonde de zanger. Maar de dalfer was toegeschoten.
„Wat zeit die vrijster? ...”
„We moeten weg...”
„Zonder centen?”
„Gaan jelui nou of gaan jelui niet?”
Maar ’t is Wagner muziek meisje!” zei de zanger, zijn armen theatraal hoogheffend ...
„Kom maar op een anderen dag terug.. vandaag niet... mijnheer heeft barstende hoofdpijn ... hij kan geen muziek hooren vandaag ...”
„Geen Wagner muziek? ...”
„Nee man... juist geen Wagner-muziek meer..” De zanger wenkte den gesjochten jongen, die dadelijk wat graag de muziekschaaf rust gaf, want hij was moe van ’t orgel kruien.
„Schiet er geen centje over?” vroeg de dalfer moedeloos.
„Vandaag niet...” en medelijdend geworden, zei
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.