Kalverstraat

24

fend de jonge, Napoleontische vrijheid, klein-gecstige, schraapzuchtige, meêlijlooze, overijverige, sluwe sjacheraar had geld verdiend, geld gespaard, was tot welstand gekomen. Hij had zijn zeven kinderen niets laten leeren. «'k Heb zelf mijn geld ook verdiend zonder wat geleerd te hebben,* zei hij. Stientje was de mooiste uit 't gezin. Een fijn, jong, vroolijk gezichtje met koolzwarte oogen. En ijverig, zooals de vader, en brandrein zooals de moeder. Twee duizend gulden bruidschat had ze van den vader mede gekregen. En dat legde den grond van 't kapitaal, dat David later verdiend had. Na teerste jaar van ’t huwelijk was ’t eerste kind gekomen. Na anderhalf jaar, het tweede. Na drie jaar het derde, dat was Eduard, de eerste zoon geweest. En zoo had Stijntje zes kinderen gebaard, zelve nog een onontwikkeld kind met geen andere school dan haar instincten en het leven. Al haar kinderen had ze zelve gezoogd. Gezond waren ze. behalve het tweede meisje. Everdinc. En van die hield ze het meest.

Van de eerste weken van ’t huwelijk, was de strijd tusschen de schoonmoeder en de schoondochter begonnen. Een strijd met de kleine, fijne, wreede, tergende middelen, zooals die alléén tusschen vrouwen bestaat. De moeder van David beschouwde de piep-jonge vrouw als een indringster. Wat, die zou rechten hebben op haar zoon ? Dat was haar vijandin. Die ontstal haar het liefste, dat zij op aarde bezat.

En 'tjonge Stijntje, onbewust moedertje, erg druk met haar kind op kind. grootsch op haar reputatie van brandhelder op haar kinderen te zijn, gelukkig in haar moederweelde, had eerst den strijd ontweken. Ook kon ze niet tegen David op, den grooten, ernstigen, knappen, zenuwachtigen, driftigen David. Zij zag naar hem óp. Zij vond hem mooi en geleerd. Zij vond het wel vreemd, dat al van den eersten dag van 't huwelijk, haar man méér scheen te geven om zijn moeder dan om haar. Maar zij gal er zich geen rekenschap van. Het was onaangenaam, maar het hoorde misschien zoo. En zij voelde een zekere aangename trots, dat haar ouders niet afhankelijk waren, haar ouders geen geld en onderstand behoefden.

Maar langzamerhand was zij bewuster geworden. De kinderen werden grooter. Met de meisjes groeide zij, de moeder, op.