Het geheim van Polichinelle

6 HET GEHEIM VAN POLICHINELLE.

Tweede Tooneel.

VORIGEN, BARBERINA.

Barberina.

Kom je haast? De klanten zitten met ingezeepte facies te wachten, mijn pols is lam van 't inzeepen, en hij staat zijn tijd te verpraten. (tot Encanto). Deze man heeft door zijn praatlust zijn geluk met voeten getreden. Hij had de eer kunnen genieten toreadors te mogen scheren voor zij zich in de arena begeven, als hij door zijn gesnap zich niet de halve stad tot vijand had gemaakt.

Encanto.

Zijn rijmzucht is nog gevaarlijker dan zijn praatzucht.

Barberina.

Hou jij je mond, kale poëet. Wat heb ik aan jouw geleerdheid. Als jij een fatsoenlijk man was, liet jij je baard liever staan, dan ze week op week, op crediet te laten scheren.

Barbero.

Een mooie ridder. Als-ie geen kaalkop had, zou hij zijn haar óók op crediet laten knippen.

Barberina (tot Barbero^.

Denk je, dat ik het niet alleen af kan? Heeft-ie zijn haar soms op jouw kosten laten uitvallen ? Naar binnen en niet meer in de open lucht geschoren. Die man is zoo ijdel, dat hij geen mes op een snoet kan zetten of hij wil de heele stad Toledo, tot getuige van zijn kunstvaardigheid hebben. Toreadors had hij kunnen scheren... Naar binnen. (Barberina en Barbero af).

Derde Tooneel.    »

Encanto, Doris.

Doris.

(Landelijke kleeding.Een mand met vruchten en een met bloemen aan een juk)

Heer, staat hier op de markt ook een schrijver ?

Encanto.

Die staat hier — en hij staat hier voor u.

Doris.

Dan heb ik werk voor u — als u niet te duur bent.

Encanto.

Dat is er naar, meisje, wat je verlangt. Het wordt niet betaald naar de werkelijke waarde, maar naar de vraag.

Doris.

Mijn vrijer heet Kadmus. Het is een beste, brave jongen, maar hij is zoo driftig en zoo jaloers. Wij hebben een kleine ruzie gehad wegens zijn lastige jaloerschheid. Het was op het bal van Sint-Maarten. Hij zei, ik keek