Het geheim van Polichinelle

24 HET GEHEIM VAN POLICHINELLE.

Barberina.

Het is de zuivere waarheid, die ik je vertel. Toen ik de jonkvrouw Adelante kapte, vroeg zij er mij naar. Toen ik de dame Alcazar kapte, begon zij er over. Toen ik de jonkvrouw Bella Cara bloemen in ’t haar vlocht, zweeg zij er over. Dat zei mij 't allermeest. Het geval van Guerrero, den generaal, die wegliep en toch in genade werd aangenomen, en het geval van den koopman Banquero, die opgehangen is, hoewel hij het geld voor de nieuwe leerling wou voorschieten, als men hem het leven liet, worden met elkaar in verband gebracht. Guerrero weet het omgekeerd en daarom laat men hem het leven; Banquero wist het goed, daarom moest hij weg van de aarde.

Barbero.

Het selderementste is, dat ze nu allen van mij, Barbero, de waarheid zullen willen weten.

Barberina.

En jij met je gewone loslippigheid zal het geheim van het hertogelijk hof er wel weer uitflappen. Maar bedenk, dat er dan nog maar twee wegen zijn ... die van Guerrero of Banquero.

Barbero.

Het leven of de dood ...

Barberina.

Als men aan 't hof te weten komt, dat wij het duistere geheim kennen, hangt ons leven aan een haar, dunner dan die van de paruik, die jij daar maakt.

Barbero.

Of ze zullen mij, zoo goed als ze Guerrero tot hoofd van de lijfwacht hebben gemaakt, tot hertogelijk barbier bevorderen ... en dan ... en dan ... dan zal ik toreadors te scheren krijgen ... ik Barbero ... Mijn miskenning zal een einde nemen, ... in plaats van poëten en philosofen op crediet te schrappen, zal ik aanzienlijke menschen hebben te scheren, die hun zilver al neerleggen, voor ik mijn mes op hun moedige facies zet...

Barberina.

Dus je maakt het aan het volk bekend ?

Barbero.

Als ik er toch toreadors door tot klant krijg . ..

Barberina.

En als de hertog je liet opknoopen ?

Barbero.

Het brandt mij op de lippen. Ik mag als barbier het volk van Toledo toch niet onkundig laten van de hofschandalen . ..

Barberina.

Wees voorzichtig man ... Pas op .., daar is de schrijver ...