Het geheim van Polichinelle

HET GEHEIM VAN POLICHINELLE. 19

moeds, argeloos, levenslustig en opofferend. Zij hadden ook vaders, moeders en liefjes. Toen ging ik midden tusschen de beide legers staan. En ik commandeerde instede van voorwaarts ... achterwaarts ! Daarop hield het leger van Toledo toch stand.

Asnazo.

En dat van Granada ?

Guerrero.

Dat luisterde naar zijn eigen generaal. En die geen medelijden met ons hebbend, riep: Voorwaarts. Daarop had ik niet gerekend. Als hij ook „Achterwaarts” had gecommandeerd en beide legers hadden gehoorzaamd, waren beide legers even dapper geweest en niemand had een nederlaag geleden. Nu werden de onzen geslagen en ik alleen ben ontkomen.

Asnazo.

Waarom gij alleen?

Guerrero.

Omdat ik als generaal toch niet ongehoorzaam kon zijn aan mijn eigen bevel. Dus ben ik alleen terug gegaan.

Asnazo.

Dat is een zeer ingewikkelde rechtzaak. Want al uw mannen hebben insubordinatie gepleegd en gij alleen zijt gehoorzaam geweest aan de krijgstucht. Gij zijt volgens het recht onschuldig. Daarom veroordeel ik u, om niet veroordeeld te worden.

Guerrero.

Ik dank u voor uw oordeel volgens de wet.

Asnazo.

Halt. Thans ga ik in hooger beroep. Nu staan de zaken net anders om. Dat is in hooger beroep het gebruik, terwille van de waardigheid van ons ambt en het dagelijksch brood van de rechters. Want waarom zou anders het hooger beroep noodzakelijk zijn? Dit kunt ge als menschlievend man onmogelijk veroordeelen.

Guerrero.

Inderdaad ... ook de rechters zijn huisvaders.

Asnazo.

In hooger beroep veroordeel ik u dus, terwille van het hooger recht en de menschlievendheid tot... de galg.

Guerrero.

Is er nog een hoogst recht?

Asnazo.

Zeker ... dat van de gratie des hertogs ...

Guerrero.

En dat is weder anders dan van uw hoogen raad ?