Mombakkes de groote Comediant

43

langs de kust van Santiago tot Valdivia en Huilichen in het Z.; ook de Puelchen in Argentinië behooren tot dien stam, doch zijn met Pampavolken vermengd...”

Hans las voort, sloeg het deel in ’t midden op. Op ’t woord „Amphitheater” viel zijn oog. En hij las:    „Amphitheater is de naam van een kring- of

ovaalvormig gebouw, dat bij de Romeinen bestemd was voor de kampspelen der worstelaars en voor de gevechten der wilde dieren. Aanvankelijk was het een circus, die aan twee zijden zitplaatsen had voor de toeschouwers; later werd de arena (zie aldaar) rond en men plaatste de banken terrasgewijs achter elkaar.”

Hans las voort. Zijn wangen gloeiden, zijn oogcn dronken de letters in. . .

,,.... Het eerste groote amphitheater, dat Julius Caesar in het jaar 44 v. Chr. ten behoeve der worstelspelen liet bouwen, was nog van hout en werd, evenals een kermistent, na afloop der spelen afgebroken. Naar het voorbeeld der hoofdstad werdeR ook elders in Italië aniphitheaters gebouwd. Van de 270 amphitheaters, welke de geschiedenis vermeldt, zijn gedeeltelijk nog overblijfselen aanwezig. Volgens Plinius werden de bogen van het amphitheater van Scaurus gedragen door 360 marmeren zuilen, die elk 12 M. lang waren. Hier konden 80.000 toeschouwers plaats nemen. Rome telde in die dagen 9 groote amphitheaters. Maar ook elke andere groote stad had haar amphitheater, en de aanzienlijke Romeinen bouwden ze naast hun landgoederen. Attilius bezat er een bij Fidenae, en toen het op zekeren tijd wegens den grooten toeloop instortte, verloren naar men zegt, 25000 menschen het leven onder de puin-