Een droomer ter haringvangst

44

„De Godvreezende Zeeman of de Nieuwe Christelijke Zeevaart”, bestuurd door eene schriftmatige verhandeling van 26 uitgelezen Schriftuurplaatsen kortelijk uitgebreid, waarin ernstiglijk tot ongeveinsde godsvrucht aangedrongen, met gebeden op elke verhandeling slaande achtervolgd, waarbij gevoegd zijn verscheidene andere gebeden en stichtelijke gezangen, te samengesteld tot algemeene stichting en bijzonder van zeevarende lieden en allen die bij de zee wonen of belang hebben, door N. S. van Leeuwarden, met een voorrede van Hiëronymus Simons van Alphen, in leven doctor en professor in de theologie te Utrecht. Naar de 7e druk onverminkt en onvervalscht uitgegeven.”

Herman, even lachend om de deftige breedsprakigheid van het titelblad van het boek, dat hem dadelijk aan de solide, stevige deftigheid van de oude Hollanders herinnerde, sloeg een blad om. Hij kende de oude Hiëronymus, van: „Cornelis had een glas gebroken” uit zijn jeugd en hij vond hem wéér in den aanhef van het voorbericht: „Ziethier, lieve vaderlandsche zeelieden en schippers, opnieuw u een boek in handen gegeven ... waarop een tweede voorbericht: „Aan de deugdlievende lezers” volgde. Hij keek het ook eens even van binnen in en deed zichzelf de plechtige gelofte voor-loopig van deze litteratuur afscheid te nemen.

Tegen den mast, die midden door de kajuit liep, achter het tafeltje dat er tegen aan stond, was een Christelijke scheurkalender „De Waarheidsvriend” gespijkerd. Den tweeden dag van zijn ziekte had Herman het afgescheurde blaadje gelezen, dat een raad inhield, zich met het tegenwoordige te verheugen. Ook met