Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

12 juli 1943 maandag

Tweemaal luchtalarm vandaag. Eerst ’s morgens, toen ’s middags. We gingen net wandelen, maar zijn niet naar huis gegaan. We zijn heerlijk uit geweest naar het Beatrixpark, ja, zo wordt het nu niet genoemd. Men zegt Diepenbrockpark, maar bij ons blijft alles bij het oude. Zo is ook het Wilhelmina Gasthuis Westergasthuis geworden en het Juliana ziekenhuis is Juliana van Stolberg ziekenhuis. Verschillende straten zijn van naam veranderd. Jozef Israëlkade is Tooropkade ge-worden. Sarphatistraat, een der oudste straten van Amsterdam, is Muiderschans geworden. Herman Heijermansweg is Jack Perkweg, enz. enz., teveel om op te noemen. We hebben daar heerlijk uit zitten blazen. Cor en Greet hebben buiten een sigaret gerookt en hadden op mijn snoepbon hopjes gekocht, zo was er tenminste iets te sabbelen. Ik heb tweemaal warm eten dat wil zeggen aardappelen en groente gehad, ook heb ik weer een gestoofd uitje gehad, aangezien ik weer erg hardlijvig ben. Ik heb er trouwens buikpijn van gekregen en mijn ontlasting was iets soepeler.

13 juli 1943 dinsdag

Het is negen uur geweest en ik heb voor vandaag weer mijn laatste voeding te pakken. Ik sliep terwijl ik at. We hebben geen luchtalarm gehad. We zijn weer wezen wandelen, naar de Albert Cuypstraat. Bij de groenteman gevraagd of er ook iets van fruit te krijgen was, maar niets van dat al. We hebben nu in drie weken al geen fruit gezien, er wordt direct op de veiling al beslag gelegd door de Weermacht. Zo is het met alles, geen paling krijgen we, beslag gelegd, geen asperges, beslag gelegd. Er mogen in een kersenboomgaard geen kersen meer gegeten worden, zoals dat toch altijd een Hollandse gewoonte was. Enfin, wij wachten alles rustig af.

14 juli 1943 woensdag

Vanmorgen om zes uur luchtalarm, om zeven uur weer. Het was gewoon of ze de mensen wakker wilden houden. Wij konden de slaap niet meer vatten. Ik heb vanmorgen een vlo gehad, hij heeft me vier vlekjes gebeten. Dat is de eerste vlo die me gebeten heeft en we hebben de strijd aangebonden. Ik heb vanmiddag danig gekrijst. Ik had geen zin om in de wagen te liggen. Greet heeft me toen rechtop gezet, een poosje vond ik dat wel leuk, maar heel gauw werd ik moe en dus begon ik te jengelen. Ik heb toen eten gekregen en daarna naar bed. Ik sliep snel.

15 juli 1943 donderdag

Vanmorgen om zes uur weer luchtalarm. We zijn de hele dag thuis gebleven. Het was schitterend weer. Ik heb heerlijk in de tuin gestaan en de mensen hebben

82