Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

is dat ik mijn flesje om die tijd moet missen. Ik ga daar niet direct mee akkoord en heb een hevig protest uitgeschreeuwd. Het heeft wel iets geholpen, ik hoefde niet alles op te eten en kreeg 150 gram in mijn flesje. Ik word te dik volgens de dokter. Ik heb ontzettend geplast vandaag. Misschien een beetje kou gevat.

11 mei 1943

Iedereen vindt me een heerlijke bruine baby. Tante Gerrie dacht zelfs dat ik een halfbloedje was. Absurd, want mijn haartjes zijn bijna wit. Ik heb op mijn potje geplast vanavond, maar leuk vind ik het niet, want ik zit niet gemakkelijk op Cor haar handen. Ik ben iedere keer uitgehongerd en Greet kan me niet snel genoeg voeden.

12 mei 1943

Ik heb een hondje gekregen vandaag en ik kijk er met grote verwonderde ogen naar. Het is ook zo iets nieuws in mijn leven. Ik vind het wel leuk, want je kan aan zo’n poot ook sabbelen en dat doe ik graag. Ik heb heerlijk in de tuin gelegen en ik heb een heerlijk schoteltje met tomatensap op; niet dat ik er zo dol op ben, want in mijn dolheid sla ik met armen en benen en ik zou het Greet zo uit haar handen slaan, maar het is het enige fruit dat er is, behoudens (behalve), dat ik af en toe wat gestoofde aardbeien krijg, dat sap vind ik heerlijk.. Ik heb mijn mooie jurkje aangehad, want Tante Tinie is geweest.

13 mei 1943

Vandaag was het verrukkelijk weer. Ik stond al heel vroeg in de tuin in het zonnetje. Vanmiddag zijn we met ons drieën uit geweest naar de Leidsegracht. Daar wonen Cor haar ouders. Het was een heerlijke wandeling en ik lag met mijn blote pootjes in de zon; ze zien dan ook helemaal bruin. Ik had mijn mooie blauwe overgooiertje aan en een jumpertje met korte mouwtjes. Het stond beeldig. We hebben overal geprobeerd om aardbeien te krijgen voor Cor haar moeder. Maar er is geen fruit en geen groente; men zegt: alles staakt.

Vannacht zijn we alle drie wakker geweest, van half twee tot kwart voor vier. Er zijn meer dan duizend vliegtuigen overgekomen en er werd ontzettend geschoten. Op een gegeven moment een hevige ontploffing. Cor en Greet sprongen hun bed uit. Greet keek voor het raam. Een lichtkogel was in stukken geschoten en ook een vliegtuig neergestort. De lucht was bezaaid met stukjes vuur. Twee grote stukken kwamen brandend in vlammen naar beneden. Het was interessant maar angstig. Het afweergeschut was zo bezig dat de deuren rammelden. De scherven kletterden op de daken. Alle mensen waren op en keken naar de explosie. Tunis is helemaal in het bezit van de Engelsen en de Amerikanen. Vandaag stond er in

60