Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

wat is dat kind sterk en dan sla ik met armen en benen en maak daarbij geluidjes, of ga belletjes blazen. Gisteren was ik zo sterk dat ik mezelf tegen mijn oogje sloeg en toen hard begon te huilen. Het was vandaag erg regenachtig, zo zelfs dat ik vanmiddag niet in de tuin kon en ik in mijn bedje moest. Toen ben ik gaan huilen want het was lang zo gezellig niet.

Om vijf uur heb ik mijn flesje gehad en om zes uur ging ik naar bed. Ik was zeker erg moe, want ik ben zo in slaap gevallen. Ik slaap nu tot ongeveer negen uur, dan krijg ik mijn flesje en om half tien gaan we allemaal op stok, want ik maak Cor s nachts om i uur wakker voor mijn laatste voeding en om half zes begin ik alweer te spoken, dus slapen zij niet zo veel.

27 maart 1943

Vanmiddag zijn we met ons drieën uit geweest. We hadden een grammofoonplaat die gebroken was en nog wel de eerste plaat van de 5^e symfonie. We zijn toen naar de P.C. Hooftstraat geweest bij Richter en hebben meteen twee nieuwe platen gekocht. We zijn toen even gaan zitten en zijn weer terug gewandeld. Ik heb toen nog een uurtje in de tuin zoek gebracht, heb daarna mijn flesje gekregen en lag om even voor zessen in bed.

28 maart 1943

Ik ben 160 gram aangekomen. We hebben de dokter opgebeld en ik mocht in mijn flesje één afgestreken eetlepel spinazie hebben. Ik heb weer in de tuin gestaan en Plukkie is vanmorgen op de divan heel vertrouwelijk bij me komen zitten. Plukkie is weer gewassen. Mijn spinaziemelk vind ik niet lekker, maar het speelt geen rol want ik moet groeien en groot worden. Ik lach toch zo lief, ik ben gewoon een dot en mijn haartjes beginnen ook zo heerlijk te groeien. Cor en Greet zijn me om beurten aan het schuieren (borstelen), dan weer een kuifje en dan weer helemaal naar de hoogte. Soms is het een ramp, want er zit nog niet zo veel op. Het is nu negen uur en ik ga naar mijn bedje.

29 maart 1943

Het was een eigenaardige drukke dag vandaag. Het restant van die nieuwe goederen moest ingepakt worden. Lientje van de overkant kwam nog even, maar ze moest vlug weer weg, want wij hadden geen tijd voor haar. Nu is alles rustig en lig ik in mijn bedje.

30 maart 1943

Vandaag zijn we weer naar de fotograaf geweest en ben ik weer met Greet en Cor gefotografeerd, ook ben ik alleen gefotografeerd.

43