Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

11 februari 1943

Vandaag in mijn Oma Hennekam geweest, ze vond dat ik erg gegroeid was. Dokter is ook geweest en vond mij er uitstekend uitzien. De melk was alleen niet zo goed op het ogenblik, allemaal zaksel; ik heb het dan ook steeds uitgespuugd. De melkboer heeft er naar gekeken en hij zei dat er niets aan te doen was. Greet vroeg of Nutricia niet beter was, maar de melkboer zei dat het precies hetzelfde bleef. Het is gecondenseerde melk, taptemelk met melkpoeder en dat is voor ons baby’s nu niet zo goed, maar ja, het is alles surrogaat (namaak) en ook dit zal wel niet anders gaan. Ik heb ook in de tuin gestaan, heerlijk in het zonnetje.

In mijn bed kruip ik rond als in een doolhof, ik ben af en toe gewoon zoek. Cor heeft net een pakje sigaretten gekregen, die had niets meer te roken f. 4.50. Greet kreeg een ons thee f. 19,-.

Ja, daar drinkt Cor ook van mee, maar het is voor Greet een rijkdom. Wanneer zal het weer eens normaal zijn?

12 februari 1943

Ik lig in mijn bedje, ben lekker gevoed, heb even mijn kamergymnastiek gedaan en lig weer heerlijk fris met een lekker warm kruikje in bed.

Vanmiddag had ik zo gespuugd, mijn haartjes en alles zat vol. Greet heeft mij toen heerlijk met zeep gewassen, ja, ik vond het niet heerlijk, want ik huil altijd als ik gewassen word. Ik kreeg een schoon flanelletje aan en een schoon truitje. Ik moest weer in bed, en ik dacht zo lekker in de kamer te blijven. Plukkie heeft aan mijn handjes geroken vanmiddag. Ik geloof wel dat wij goede maatjes worden. Plukkie is een beetje zielziek vandaag. Hij heeft klappen gehad, en daar kan hij niet tegen, want hij had een bah gedaan.

Tante Maartje heeft me vanavond mijn fles gegeven en Cor en Greet eten me om beurten haast op. En ik kluif maar op mijn handen zo lang ik niets krijg. Vanavond staat er in de krant dat Meester Reyvan (?) en zijn vrouw zijn doodgeschoten, net als een W.A. man in Haarlem. Alle joden moeten Haarlem, Heemstede en Aerdenhout verlaten. Waar is het einde van dit alles?

IS februari 1943

Op mijn linkeroogje zit een klein rood vlekje, misschien komt het omdat ik erg veel huil de laatste dagen en veel te weinig slaap. Mijn bolusje is ook steeds zo hard, maar er komt voldoende.

Vanavond stond er in de krant dat wij vanaf de I4^e ’s avonds om acht uur binnen moeten zijn. Voor jongelui is dat iets verschrikkelijks. Vandaag heeft Mussert gesproken op de Dam.Het is overal een warboel. Tante Annie Liggen van wie ik wat kleertjes heb gekregen vandaag, is vanavond hier.

30