Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

iy oktober 1943 zondag

Ik ben voor het eerst eens afgevallen. Het komt zeker van mijn sneetje brood ’s morgens. Enfin, ik ben nog dik genoeg. We zijn vanmorgen ons buurjongetje Karel Slaghekke wezen bezoeken. We hebben daar echte koffie gedronken en heerlijke gebakjes gegeten en ik kreeg echte boterkoekjes. Van Greet kreeg ik wat mokka van het gebakje, dat vond ik verrukkelijk. Eerst zouden we nog wat gaan wandelen, maar Cor had pijn in haar been en dus heb ik in de tuin heerlijk geslapen.

18 oktober 1943 maandag

Vanmorgen zijn we ontzettend geschrokken, er kwamen rechercheurs van politie en nog wel om mij. Ze hebben me van alle kanten bekeken, ik babbelde maar door en heb vriendelijk gelachen; dat nam niet weg dat Cor en Greet schrokken. Enfin, het zal wel in het reine komen. Mijn pokkies komen een beetje op, ondanks dat heb ik mijn formidabele eetlust gehouden. Ik had tegen zes uur een vreselijke slaap en viel onder het eten steeds in slaap. Greet heeft me gauw naar bed gebracht en ondanks dat er vliegtuigen over vliegen en er flink wordt geschoten, slaap ik heerlijk door.

19 oktober 1943 dinsdag

Ik ben erg lastig en er is een heel klein puntje van een tandje te voelen. Ik doe niets dan drenzen, we worden er alledrie moe van. Ik heb weer een kwart saridon-netje gehad en nadat we dit met veel moeite, suiker en melk naar binnen hadden gekregen, viel ik in slaap. De hele nacht was ik jengelig. Cor en Greet zijn beiden voor me op geweest. Tegen de morgen viel ik weer in een onrustige slaap. Ik zit nu helemaal alleen rechtop. Er moet wel op me gelet worden, want anders val ik om.

20 oktober 1943 woensdag

Weer een beetje jengelen, van de tuin op de divan en van de divan in bed en van het bed weer op de arm of op de schoot, maar in orde is het niet. Ik zie ook een beetje pips. Mijn pokkies staan erg vurig en er is heel weinig nieuws.

Er is een conferentie in Rusland begonnen.

Eden en Molotov, hier hangt heel veel van af en wij wachten maar. Ik heb helemaal vergeten te vertellen dat wij maandag een meisje hebben gekregen. Zij neemt Greet een heleboel werk uit handen.

21 oktober 1943 donderdag

Vandaag is de dokter geweest, ze heeft mijn pokken bekeken en deze zijn goed opgekomen. Dat ik zo hangerig ben is in hoofdzaak van de pokken. Mijn tandjes spelen geen rol, toch zegt Greet dat er een puntje uitsteekt. Wij hopen maar dat

110