„Bund"), „Dos Naje Wort" (Zionistisch-socialistisch), „Dos Jüdische Togblatt” (orthodox), „llnzer Express" (partijloos), twee in het Pools geschreven dagbladen en een groot aantal week- en maandbladen, alsmede andere tijdschriften in het Jiddisch, Hebreeuws en Pools.
Bij het uitbreken der vijandelijkheden schaarden de Joden zich om de overheid, om de onafhankelijkheid van het land te verdedigen. Ze hadden een belangrijk aandeel in de heldhaftige verdediging van Warschau. Ze waren in de voorste rijen van de strijders aan te treffen en overal, waar het gevaar groot was, wierp zich de Jood in de strijd. Zelfs Joodse vrouwen, grijsaards en kinderen volbrachten meer, dan hun hun vaderlandse plicht gebood. Terwijl de zware Duitse bommen op de Poolse hoofdstad vielen en de woonwijken een buit vormden voor het vuur, zag men altijd weer oude Joden in hun karakteristieke kleding, proberend de vlammen op de daken Van de ergst gehavende huizen te blussen.
Reeds in die dagen probeerden de Nazi's in de eerste plaats de Joodse bevolking te kwellen. Zo hebben ze in September 1939 op Grote Verzoendag de Joodse wijk in Warschau bijzonder wreed gebombardeerd: tienduizend Joden werden gedurende het bombardement gedood en honderden Joodse huizen met de grond gelijk gemaakt.
EERSTE VIJANDELIJKE MAATREGELEN TEGEN DE JODEN.
Vanaf 1 October 1939, de dag van de intocht in Warschau, hadden de Duitsers het op de Joden gemunt.
In de eerste plaats moesten de Joden op een keer reusachtige belastingen betalen. Dan weer werden ze beledigd, vernederd en in hun waardigheid getroffen. De Duitsers bespotten de Joden, die ze ontmoetten, hielden hen in het openbaar op straat aan, scheurden hen de kleren en schoenen van het lichaam, maakten hun zakken leeg en namen alles mee, wat ze aan waardevoorwerpen bij hen vonden. Somtijds sloegen zij hen. En daarmee begint de geschiedenis van het martelaarschap van de Joden.
Het Comité, dat er tot nu toe geweest was, van de Joodse Gemeente, werd spoedig ontbonden en een „Judenrat" bc-
8