De vernietiging van de Joden in Polen

scheidenc Jiddische kranten. De meeste Joden waren handwerkslieden of kleine handelaren. Tijdens de eerste dagen van de oorlog kwamen er talrijke refugiés, zodat men meer dan 60.000 Joden telde bij de definitieve bezetting door de Duitsers. Lublin was bestemd om het centrum te worden van het „Joodse reservaat”. Alle Poolse Joden moesten om Lublin gevestigd worden. Deze Joodse staat zou een autonoom bestuur hebben. De Joden zouden er werkelijk komen, maar inplaats van een kolonie had men er de kampen van Majdanek, Belsec, Tremblinki, Sobibor en andere even grote opgericht, met de ergste moordwerktuigen, die de geschiedenis kent.

De Joodse wijk was een der oudste van Lublin en bezat talrijke architectonische bijzonderheden. Na de komst der Duitsers heeft men er eerst een ghetto gemaakt, dat open was, vervolgens een gesloten. Dat was nog niet voldoende. De Duitsers besloten de gehele Joodse wijk te verwoesten. Zij organiseerden eerst enige acties, waarna er nog slechts 6.000 Joden overbleven: 53.000 Joden waren vermoord. Van de overlevenden gingen er ongeveer 4.000 op transport naar Majden-Tatarski, op 4 km. afstand van Lublin, waar zich een groot barakkenkamp bevond. Dit kamp werd gedurende enige tijd bestuurd door mevrouw Alten, een bekende advocate. Vervolgens werd het kamp geliquideerd. Eind Mei 1943 waren er nog 2.000 jonge meisjes in leven, als naaisters in het gebouw voor de luchtvaart geplaatst in de nabijheid van het concentratiekamp, daar, waar zich vóór de oorlog de Poolsche vliegtuigfabrieken bevonden. Toen er zich geen Joden meer in Lublin bevonden, verbrandde men het ghetto en deed de rest in de lucht springen. Volgens de communi-qué's hebben de Duitsers slechts enkele historische huizen gespaard. De Duitsers publiceerden een gedetailleerd rapport omtrent de wijze, waarop het ghetto was verwoest. (In de „Krakauer Zeitung”). Men las: „De geschiedenis van de kolonisatie van Lublin is oud en Duits, maar de stad werd het centrum van Pools chauvinisme en van de grootste religieuse scholen van Europa. Drie begrippen, drie verschillende manieren om het te beschouwen! Daarom en ook om hygiënische redenen hebben de Joodse huizen moeten verdwijnen.” De Krakause krant besluit haar gedetailleerd rapport met de woorden: „Nu heeft het volk van Israël Lublin

63