De vernietiging van de Joden in Polen

gevallen per dag moest registreren.

Van toen af voelden de Joden zich als op een vat met buskruit en probeerden zich te redden, maar de Nazi’s waakten ervoor, dat hun geen slachtoffer zou ontsnappen. Zo werden 7 Joden, die men buiten de ghettomurcn aantrof, door het Warschause bijzondere gerechtshof ter dood veroordeeld. Dat is de eerste veroordeling van die aard geweest. De „Gazeta Zydowska" (Nr. 117 van 28 November 1941) maakte de namen van de veroordeelden bekend, 5 vrouwen en 2 mannen.

Deze veroordeling droeg er toe bij, de morele inzinking van de Joden nog te verhogen. Men had het gevoel, dat er in de toekomst nog iets verschrikkelijks zou gebeuren. Men rekende er heel zeker op, en overwoog, wat voor maatregelen zouden worden getroffen. Sommigen namen aan, dat men de Joden hoge belastingen zou opleggen, anderen vermoedden, dat de Duitsers de Joden zouden belasten met arbeidsopdrachten van ongehoorde omvang en tegen hen, als ze het bevel niet zouden kunnen uitvoeren, drastisch zouden optreden: weer anderen stelden zich voor, dat men de Joodse artsen naar het Russische front zou zenden, om daar de Duitse gewonden te behandelen. Niemand echter waagde het zich voor de geest te halen, dat de Duitsers de afslachting voorbereidden van mannen, vrouwen, kinderen en grijsaards, die weerloos waren.

Intussen werd de voedselpositie binnen het ghetto slechter. De bezetters lieten zo goed als niets binnen en de con-tingentering van levensmiddelen werd kleiner. De Joden wendden zich tot hun broeders in de provincie en smeekten om hulp, in de vorm van pakketten voor het ghetto. Nogmaals werd de oproep om hulp beantwoord en de pakketten, welke de kostbare goederen bevatten, kwamen in groten getale binnen. Dientengevolge zagen de Duitsers zich genoodzaakt deze vorm van Joodse naastenhulp te belemmeren. Een beschikking van den directeur der posterijen in het Generaal-Gouvernement, Dr. Lauxmann, die de „Gazeta Zydowska” nr. 125 van 17 December 1941 bekend maakte, luidde als volgt:

„Om het gevaar van verbreiding van besmettelijke ziekten te vermijden, worden van December 1941, totdat het herroepen wordt, van Joodse afzenders noch kleine, noch verzegelde of

24