In Depot

toegestemd in de Austausch? Heeft Portugal al toegestemd in een verblijf van Joden? Spanje (voor Casablanca)? Als men zich op de lijst laat zetten en ze ‘platzt’? Wat dan? Gaat men dan op transport naar Polen? Een geloop, een gedraaf, iedereen interpelleert iedereen, en niemand weet. Ook Weinreb zelf niet. Hij zegt: ‘Het is in ieder geval een goede Sperre zolang de lijst duurt. Men moet alleen voorzichtig zijn, dat men een andere goede Sperre, die men heeft, niet verliest, indien en wanneer mijn lijst niet doorgaat.’ Hij is er dus blijkbaar zelf niet van overtuigd, dat het plan niet op fantasie berust. De bezonnenen kijken voorlopig de kat uit de boom. Weinreb houdt vandaag en morgen zitting.

Hij is een verschrikkelijk bescheiden kerel, geheel en al de linkse geleerde, naief. Vanavond tegen half tien is hij van een samenkomst met de Obersturmführer teruggekomen zonder dat hij avondeten had gehad: het uitzoeken van voor de Austausch in aanmerking komende Joden liet dat niet toe. Joden hebben wat aardappels voor hem gebakken en wat brood voor hem bereid. Hij slaapt in barak 71. Schaakcompetitie in barak 69.

woensdag 1 december De Obersturmführer is verontwaardigd: onvoorzichtigen hebben gecolporteerd, dat de ss bij het visiteren van de pakketjes, deze plundert. Gisteravond heeft hij in de barakken laten bekendmaken, dat hij zich tot in het diepst van zijn gemoed beledigd voelt en dat, tenzij de geruchten verstommen, hij de kwaadsprekers zal laten opschommelen en ze zal straffen: straftransport. Straf is mijn hand! Uit de pakketjes worden slechts die goederen verwijderd, die een andere bestemming hebben dan de voeding van de ontvanger. De commandant liet weten, dat als uit de pakketjes gewone artikelen verdwijnen, dit geschiedt op weg van het postkantoor naar de barakken. Indien dit niet ophoudt, zullen de pakketjes niet meer ’s avonds worden gedistribueerd, maar alleen nog overdag. Order van de Obersturmführer, die de kampingezetenen de plicht oplegt te baden, d.w.z. regelmatig van de gelegenheid tot douchen gebruik te maken. De Ostu kan bevelen wat hij wil: wie niet baden wil, doet het eenvoudig niet; controle op het baden bestaat niet. Hij heeft verzuimd te bepalen, om de hoeveel tijd gebaad moet worden: als ieder kampingezetene dagelijks zou willen baden, of om de andere dag, of twee keer per week, zou de badcapaciteit aanzienlijk te kort schieten. Het is voor vele kampingezetenen niet zo gemakkelijk aan een badkaartje te komen: de vrienden worden bevoordeeld. Decreten blijven vaak papier. Het decreet, volgens hetwelk een ieder verplicht is zich met ontbloot bovenlijf te wassen, bewijst het: nu het wat kouder wordt, zijn het nog de enkelingen, de liefhebbers van water, de zindelijken, die dat doen; de rest wast slechts het aangezicht en het hoofd.

219