In Depot

onpartijdige, genadeloze dommekracht. Haast; want het hoofd der Joden schuift eerst een aantal bevoorrechten opzij, zodat de dommekracht hen niet treffen kan. Het wordt voor deze bevoorrechten echter hoe langer hoe moeilijker zich staande te houden, voor het hoofd der Joden hoe langer hoe moeilijker hen achter te houden. Het kwantum moet geleverd worden, en er is haast geen voorraad meer. De bevoorrechten zijn tot dusver prachtig, soms vaak op het kantje af, van ijsschots tot ijsschots gesprongen in een ziedende zee, in de hoop dat reddende schip te bereiken. Veel ijsschotsen zijn er niet meer, en toch is het reddende schip in zicht.

Elk transport heeft walgingwekkende bij-omstandigheden. Dit keer werd er, terwijl het transport in voorbereiding was en zich in beweging zette, gedanst. Het staat er: gedanst. Er is al sedert enige tijd een revue in voorbereiding. Alsof Westerbork op zichzelf al niet genoeg revue was.

Op last van de Obersturmführer is tweeduizend gulden uit de kampfondsen ter beschikking gesteld voor de kostuums. In de nacht voor het transport hebben de kostumières moeten doorwerken en de morgen van het transport hebben de dansers moeten oefenen voor het ballet, al ’s morgens vroeg, uit vrees, dat anders de première van de revue niet zou slagen. Zaterdagavond a.s. al begint de pret.

Als de commandant iets onderneemt, doet hij het deugdelijk en voortvarend: niets of niemand kan hem daarbij dwarsbomen.

De commandant was dezer dagen verkouden en had zich onder behandeling gesteld van dr. Spanier. Deze schreef hem voor: niet roken. De commandant sloeg het gebod in de wind. Dr. Spanier nam de telefoon van de haak en sprak tot de commandant gemoedelijk de volgende woorden: Obersturmführer, ik heb gehoord dat ondanks het rookverbod in het kamp nog altijd gerookt wordt. De Ostu antwoordde prompt: En ik heb gehoord, dat in het kamp nog zoveel gedronken wordt. (Dr. Spanier staat bekend als liefhebber van een goed glas wijn en wat zich daaromheen gewoonlijk aan dranken groepeert.) Beroering in het ziekenhuis. Naar aanleiding van de ontvluchting van Boasson heeft de commandant de stationsartsen verantwoordelijk gesteld voor het gedrag van de zieken, die met een s gebrandmerkt zijn. De dirigerend arts van barak 83, die deze verantwoordelijkheid blijkbaar te zwaar was en aan zijn eigen hachje dacht, zei de s-zieken op staande voet het verder verblijf in zijn barak op, zodat zij naar de strafbarak (67) zouden moeten verhuizen en zouden worden ingedeeld bij de strafploeg. De arts duldde geen tegenspraak, kon ook niet in discussie treden.

Grote verontwaardiging onder de patiënten, afkeuring onder de doktoren. Het geval werd voorgelegd aan dr. Spanier. Deze gelastte de dirigend arts, de s-patiënten te houden. De arts in kwestie dekt al maanden zijn eigen vader en zijn schoonvader, die kerngezond in zijn barak

146