DE EISCHEN VAN DE HARDE PRACTIJK VAN HET LEVEN.
De bolsjewisten draaien in een vicieuzen cirkel rond: het doorzetten van de revolutie beperking van de geestelijke vrijheid ^ forceering van het industrieele tempo — groeiende behoefte aan buitenlandsch kapitaal — gedwongen vermeerdering van den uitvoer van goederen — gedwongen beperking van de binnenlandsche consumptie — groeiende con-sumptiebehoeften van het volk. Tusschen deze desiderata en omstandigheden gaat een tragische wedloop, waarin de positie der figuren wisselt naar gelang van de wisselende omstandigheden.
Het vraagstuk kan aldus worden gesteld: Wat is de verhouding tusschen productiekrachten van het volk eenerzijds,
■ de behoeften van het volk en de stemming onder het volk anderzijds?
* * *
De bezwaren, waarmede de bolsjewisten bij den opbouw van hun industrie te worstelen hebben, zijn in werkelijkheid veel machtiger dan waarop zij aanvankelijk hadden gerekend. Het is onloochenbaar, dat zij de productiviteit van den arbeid met sprongen omhoog hebben gejaagd. Wij vinden in hun statistische gegevens vermeld, dat de productie per man en per dag van 1922 tot 1930 gestegen is van 6.8 roebel tot
26.2 roebel. Dit is, de cijfers bruto beschouwd, een alleszins waardeerbare vooruitgang. Vergelijken wij onze waarnemingen van thans bij die van twee jaar geleden, dan is het