Van sikkel en hamer

STAATS- OF COÖPERATIEF LANDBOUWBEDRIJF?

Terwijl de bolsjewisten het accent der Russische revolutie leggen op de industrie — waarvan zij het gewicht krachtens de Marxistische leerstellingen voortdurend trachten te verzwaren legt de historie onmiskenbaar den nadruk op den landbouw. Inderdaad is de omwenteling die zich thans op landbouwgebied voltrekt, het belangrijkste evenement van de heele revolutie, wellicht het belangrijkste feit in de geheele moderne geschiedenis. Ruslands structuur is verreweg agrarisch: de boerenbevolking maakt meer dan 80 % van de geheele bevolking uit; van een bevolking van meer dan 160 millioen zielen zijn nog geen Ъ^х/г millioen industrie-arbeiders.

De proletarische agrarische revolutie, zooals zij zich thans ontwikkelt, is niet voortgekomen uit de behoeften van de groote massa der landbouwende bevolking zelf. De oorspronkelijke omwenteling was een beperkt burgerlijke: berustte op het verlangen van een groot deel der door de grootgrondbezitters verdrukte boeren naar eigen bodem, bevrijding van het knellend patriarchale juk. Bij het uitbreken van de revolutie in 1917 beschikten 200.000 grootgrondbezitters over een vierde van het bebouwbare land in Europeesch Rusland. Maar de spontane verdeeling, die neerkwam op sterke versnippering van den bodem, ten nadeele van de krachtigste landbouwbedrijven, had achteruitgang van de toch al uiterst-lage productiviteit van den bodem tot gevolg. Dit was op zichzelf een dringende reden tot moderniseering, mechaniseering van den primitieven landbouw. Het gevaarlijke verzet van den conservatieven boer, die zich genoopt zag zijn nieuw ver