Jerosche

560.    Gojsch lef.

Niet-Joodse mentaliteit, (= ruwheid, roekeloosheid).

Lef H. lew eigenlijk hart; in het Ned. Jiddisch = durf, moed, roeke-loosheid, opschepperij, brutaliteit, bijv. wat 'n lef, wat ^,n chotspe. In de Ned. volkstaal overgegaan, in de vorm ״lef”. Ook in samen-stellingen, zie Stoet en Van Dale.

561.    Lieb. Hob mir e bischen lieb, hob mir lang lieb.

Heb me een beetje lief, (maar) heb mij lang lief. Gezegd van mensen, die overdreven vriendelijk of hulpvaardig doen; men verwacht niet, dat het lang zal duren. Bernst. 140. Hob mich wenig lib, nor hob mich lang lib. Zivy 257.

562.    Lieb. Zu lieb, zu laad un zu lehachles.

Gezegd van iemand, die bij al wat hij doet, zich niet aan anderen stoort. Lieb == lief. Laad = D. Leid. Lehachles verbasterd uit H. le’hach’ies = om te krenken. Ook wel: slehachles, verbasterd uit: zu lehach'ies. Op te merken valt, dat in de laatste verbastering ״Zu” wordt gebruikt, omdat men de betekenis van ״le” niet meer aanvoelde.

Zu vaak == sse, zie inleiding § 3 en 4, II, 8. V.P. 318. - Tendlau. 178. Nit zu lieb un nit zu leid.

563.    Lischt. Wo lischt is, is ssimche.

Waar licht is, is vreugde, Ssimche H. simcha = vreugde. Ook = feest, feestpartij, Sprichw. S.E.V. 22. Esther VIII, 16.

564.    Loch. Er komt bei die drei lescher.

Hij komt laat in schul. NI. bij

״Mie jidmee loch mie jischwee loch umie ja’aroch loch.”

Een fragment uit het Nischmat-gebed, dat vlak voor het gebedsdeel ״Barechu” wordt gezegd. Hij is dus net op het nippertje. Woordspeling met D. Löcher.

565.    Loch. Wen e loch in die brik is, falt der arme man dorch.

Als er een gat in de brug is, valt de arme man er door. Het ongeluk treft altijd de ongelukkigen. Vgl. ^,n arm man is n’ schlemiel.

139