Een plan van onbeschrijfelijke grootheid

Vroeger, op de lagere school, had de meester eens aan Bram Bloch gevraagd wat hij later wilde worden. De kleine Bram had niet lang hoeven nadenken: 'Profeet, meneer,' had hij geantwoord, 'dat is het enige vak met toekomst.'

Later, op het gymnasium was hem hetzelfde gevraagd en had hij, tot groot vermaak van zijn medeleerlingen, in alle ernst hetzelfde antwoord gegeven. En hoewel hij later wis- en natuurkunde was gaan studeren en een vooraanstaand wetenschapper was geworden, had zijn hartstochtelijke betrokkenheid bij de zoektocht van zijn volk naar vrede en veiligheid de profeet die in hem school levend gehouden.

Bram herkende de innerlijke stem die hem deze maandagmorgen toesprak dan ook onmiddellijk. Het was op het moment dat hij met lichtgebogen tred en de handen diep weggestoken in de zakken van zijn lange, zwarte overjas liep te piekeren wie ter wereld een afdoend antwoord zou weten te vinden op de hedendaagse bedreigingen en terreur tegen de joden, dat de profeet in hem opstond. Was hij soms vergeten hoe in het verre verleden het immer de profeten waren die het voortouw namen en het bedreigde volk van Israël voorgingen op de weg der verlossing? Wel dan! Dat vandaag de dag de vraag om vrede en veiligheid voor

7