Een plan van onbeschrijfelijke grootheid

De lijdensgeschiedenis van het joodse volk kan eveneens vanuit deze optiek worden bezien. Ofschoon door de eeuwen heen onze mensen er dapper tegen hebben gevochten en getracht hebben de jodenhaat uit te bannen, achtervolgt het ons voortdurend en lijkt het wel alsof we gevangenen zijn van momenten die hoe dan ook steeds wederkeren. Met de nadruk op: "lijkt", want ik geloof dat het mogelijk moet zijn om het tij voor ons ten goede te keren, om de geweldscirkel waarin we al eeuwenlang verkeren definitief te doorbreken, zodat er voor ons een tijd zal komen waarin we veilig en wel in onze joodse staat zullen leven zonder de dreiging van vernietiging. En nu ben ik van mening dat ik, als afstammeling van een volk dat al veel grootste zieners heeft voortgebracht, dat volk kan voorgaan op de weg naar vrede en veiligheid.'

'Jouw grootste gave is je rijke fantasie,' luidde Sel-ma's enige en bondige commentaar. Maar Bram luisterde niet en was stil blijven staan om aandachtig omhoog te turen naar de blauwe lucht waarlangs kleine, witte wolkjes als in een decor van een opera rustig voorbijdreven. 'Om op zo'n helderwit wolkje te zitten,' sprak hij nadenkend, 'om daar vandaan de dingen die gaan komen al van verre te zien aankomen, daarvan droomde ik vroeger als klein jongetje al.' Hij draaide z'n hoofd opzij naar z'n moeder die onwillekeurig ook met haar hoofd in haar nek omhoog was gaan kijken. 'Weet je nog,' vroeg hij, 'hoe ik vroeger vanuit het raam alsmaar de wolken bestudeerde en dat jij dan wilde weten wat ik er toch in zag? Dat ik dan altijd zei de landkaart van Israël erin te zien. Herinner jij je dat nog?'

'Altijd?' antwoordde Selma prompt. 'Het staat me

12