Kamertjeszonde

Auteur
Herman Heijermans

Geschreven onder pseudoniem
Koos Habbema

Titel
Kamertjeszonde

Jaar
1898

Druk
1899

Overig
2ed

Pagina's
439



83

„Vooreerst dienen wij de dwaling af te leggen, dat wij onbevooroordeeld zouden zijn. Dat er neutrale menschen zouden „rondwandelen op aarde is een verzinsel..........

M

n........................

Zeker zou ik bij ’t neerschrijven dezer H e r i n n e r i n g e n, die ik publiceeren zal — ja zéker, ik schrijf ze geenszins om mezelf nou is gemeen-niepig wijs te maken dat ’k ze opzout voor m’n erfgenamen — nee, nee, néé : ’k wil er bij grijnslachen èn glimlachen èn strak-lachen en kettersch vloeken als ze door de wereld rollen —, zeker zou ik niet zoolang geeuwen over advertenties en gehoofdartikel, waarbij allicht aan pogen naar „grappigheid” gedacht wordt, ware het niet dat ik dien avond voor het eerst van mijn leven werkelijk eene bladzijde làs en het geteem zonderling passend vond 0111 me af te leiden van de stuitende vertooning op de planken (stuitend 0111 liet jammerlijk stuk brood dat die „kunstenaars” dreef tot getrouwe nabootsing van zielszieken of minderwaardigheidstypen), zonderling passend voor dit fatsoenlijk dorpjesvolk, zonderling passend voor eene klasse zonder idealen. O, in een bui van opstandigheid, als muziek tjingelt en je nog wat wTacht op eene café-chantant-vrouw voor je teruggaat naar je kamertje, 0111 alleen, alléén in de wereld verder te arbeiden bij je pijp — is zoo’n hoofdartikel van.een wél vet, lomp, stinkend burgermans-bedrog. Wat ’n man die zoo iets te overdenken geeft. Die zit nooit scheef op de bril van z’n plee, die krabt zich niet in gezelschap als ’n vloo ’m prikt op z’n bilvlak, die bepeutert niet de knoopjes van z’n gulp, die is wel wijs, die ként hét leven.

Eindelijk.

Daar heb je haar. Ze is in groen satijn met witte kanten. Mooie armen heeft ze, mooie schouders. Ze doet als een française, slaat de korte rokken vlug weg, lacht, kijkt rond, voelt zich volkomen thuis. Nee. Dat is zij niet, D’r gezicht is anders, met groóte oogen, rooie lippen. Nou zingt ze ....

„Zangeres in vriendenkringen,

„Is mijn leven hoogst frapant,

„Ik zing Hollandsch, Duitsch en Engelsch,

„Reizend steeds van land tot land,

„Minnend al d’artist en vrienden,

„’t Zij een keizer of een vorst,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.