Kamertjeszonde

325

bij komt nog dat er geen Geld is, ge vraagt om Reis geld, ik kom zoo eeven van den Berg waar ik Door haar japon heb verpant voor twee gulde en veiftig centen. Jan heeft al vijf en twintig gulde voor schot ge had van de maand en de eerste is eerst zijn maand om. Zoo dat hij niets meer kan voor uit kreige. Jan heeft ge zegt als ge het geld kan te leen kreigen dan kan ge hier komen en dan zal ik wel wat vinde, ik kan je zeggen ik ben nog nergens ge weest niet eens met Jan naar de opera ik kom niet verder als de straat waar wij woonen om bootschappen dan woonen wij hier 2 hoog waater op hale of drooge kolen van be neden haaien, anfein ik doe het voor Jan en Door, dus wat moet er gedaan worde. Jan die heeft niets, niet voor den eersten februari dus lieve vrouw ziet wat ge doet ziet dat ge het geld voor de Reis krijgt en kom dan hier, dan ga ik zien dat ik wat kreig, in de hoop op een spoedig antwoord nu lieve vrouw in de hoop als dat ge deze in ge zondheid mag ont van gen zoo als wij het zijn en na vele groete van Jan en Door aan Alfred en Georgine je liefhebbende man — Arie Casper” .. .

„Maar weet je wat ’t vuile is,” pakte mama Casper uit, die al dien tijd zenuwachtig had zitten wiebelen; „da’s da’k ’r niks van geloof. Net ’n dag later krijg ’k ’n brief van Door sellef. Nou as se d r sóo slecht an toe is, as se niet kan opsitte in d’r bed — hoe kan se dan schrijve ? — Da’s weer soo ies van je vader. Die denkt daar nou is lekker te swabbere. Die is seker èlleke avond half of héél. Maar ’k ga morrege. — ’k Heb me belletjes weggebracht...”

„Met de steentjes ’r in ?”, vroeg Georgine meelijdend.

„Precies. — En hij mee terug of ik blijf ’r ook. — Lees nou is van Door ...”

Weer circuleerde ’n brief.

Beste jufrouw

u zal wel denken nou van Door hoor ik ook niets maar ach ik ben zoo ziek geweest het is van daag de eerste dag dat ik op ben wat ik gemankeert heb begrijp ik niet ik ben zoo zwak geweest dat ik niet loopen kon jan heeft toen 3 daagen beneeden bij die mensche gegeeten maar och u weet hoe of dat dan gaat nu ben ik weer gaan kooken maar geloof mij kruipende en toen jan beneeden at wier ik heelemaal vergeeten dat hoef u niet te