Kamertjeszonde

319

lamp : . .. „got-o-got wat*e heerleke suite ... as je d r in zat dacht je d’r niet an om te gaan wandele . . achter was alles style . . . style ... nou de style doet ’r niet toe . . . alles was wit met gouwe oplegsels uit de tijd van Napoleon niet ? En een donkergroen kleed op de grond .. Als de lichte op ware, Georgien, hè ?. . . Got-o-got as de lichte op ware en je al de stukkies kristal an de kroon, achter, zag blinke .. en de lustres op zij van de schoorsteen ... Enne wat ’n servieze.. . Weet je nog wel, da-je ’s 'n kop bouillon bij me gedronke heb ? . . . En bove me badkamer . . Zoon badkamer is d r in heel Rotterdam niet — kraantjes voor warm en voor koud en douches op je hoofd en douches op je rug . . En me slaapkamer ?... Hoé was me slaapkamer, Georgien ?... Was-die rijk of niet?” — „Prachtig... ’k heb nog nooit zoo iets moois meer gezien . .

„Niewaar?... Op me waschtafel was ’k gewoon verliefd... vèrliefd ... Al die odeurtjes .. . die lékkere odeurtjes .. en die mooie doossies ... alles zoo ruim ... hè, Georgien ? Hè ? .. . Zat ’k niet goed in me meubeltjes? Ware jullie niet allemaal as de pest zoo jaloersch ? . . En zoo in eens alles kwijt, hè ? ... Hoe verdomd gek, zeg !... Me minteneur zakt in mekaar en z'n femilie zet me op straat... Lollig, zeg! ... k Heb net drie handdoeken met ’n kroontje gegapt!.. . Hahaha ! ... Hoe vin j’m ? .. . Ja, zoo lollig ben ’k nou altijd geweest, niewaar Georgien ? As je wat mee gemaakt heb, kan je wat navertelle, wat ?... Van-morge dacht ’k: hoe kom ’k op Nieuwejaar an warm vrete — ongegeneerd, jongens! — ik ben ’n ouwetje ! — en verdómd vanavond komme jullie bij me invalle ! Ben ’k dan niet de ouwe bofkont gebleven, Georgien, hahaha! Hahaha!... En wat wille jullie nou ete, ’n boterham mèt kaas of ’n boterham zónder kaas. D’r is van alles, hahaha! Wat jij, Georgien? ... Altijd maar vroolijk zijn. — Met knieze kom je geen streep verder! .. Wat eet jij, Spier?’ — „Liever eet ’k niks. k Heb zwaar gegete.” — „Nou wij niet, niewaar Georgine, pons en nog is pons en n roomsoes en pons en sinaasappele en nog is pons en droge ge-bakkies van drie cent... ’k Voel me ibbel... Ik mot n gezónde boterham... En jij Georgien ?” — „Dan stop ik ’r ook een in voor de gezelligheid,” zeg ik, me èrg prettig voelend bij die ouwe armoedige chanteuse. Ze scharrelt in ’n zijkamer. Georgine kijkt me triestig an, zegt zachtjes: „Da’s nou mijn voorland”. . . „Zóo. Zóo. Wil je me is gauw afzoene” ... „Heeft je ma je nóu al niet