Kamertjeszonde

261

De oogjes van juffrouw Stengevis, flitsen in ééns op uit hunne doellooze dwaling, gluren schuinweg naar juffrouw Doedelaar.

Georgine is van kleur verschoten.

„Frits poest se anders wel netjes, niewaar meheer ?... Ach as u ’m ’n footje in de maand geeft, gaat-ie voor u door ’tvuur. — Nou Ka. — Nou gaane wij. — Lekker met Netje in één bed, hè?...”

„Dag mamma. Dag oome Alfed. Dag moeder. Dag meneer”...

Juffrouw Stengevis wrijft met een kalkhandje over den mond. Nou wéét ze door een toeval hetzelfde wat papa en mama Casper weten, het gróóte geheim van den meneer met wie Georgine het hóüdt, — want niewaar as elleke morge de schoene van ’n heer voor de deur staan... Nou en sóó’n ontdekking is wel ’n visite waard... En op soo’n lollige, stiekeme manier as je ’t merkt... En soo’n sodejuus schandaal van ’n getrouwde vrouw ... en hoe se verneukt is geworde op die middag toen se wou wéte of die meneer Spier bij Sorsien bleef eten ... Maar nou wist ze. Nou wist ze ...