Schetsen, deel 8

Wàt in de eiersaus zat.    39

die kleine groene dingen die zurig smaken en die in eiersaus gekookt worden. Zeg ’m vooral dat we tarbot eten" ...

„We eten geen tarbot, meneer — we eten klapstuk” ____

„Jawel!”, zei ik weer ongeduldig: „we eten mórgen tarbot Hier heb je geld en loop op ’n draf — dan krijg je ’n extra van me” ...

De buitendeur sloeg dicht.

Tien minuten voor half zeven — drie open plekjes in de kopij____

Gelukkig ’t geniaal idee van den comestibleshande-laar, die in comestibles en van-alles doet.

En zoo’n fleschje van die dingen komt àltijd te pas als je gasten ontvangt die meer van eiersaus-met-die-dingen dan van gesmolten boter houden.

’k Schreef de slotregels, begon het feuilleton te herlezen en ’n enkle lettergreep duidelijker bij te halen — voor zetters en corrector.

Over halfzeven kwam Teun werom, blazend, puffend.

’t Fleschje hield ze netjes omwikkeld in ’r stevige werkhanden — de rest van ⁹t geld, oven-warm, telde ze neer.

„Dank je,” zei ik voort-corrigeerend, gerustgesteld door de nabijheid van ’t fleschje of ’t potje met de dingen.

’k Wikkelde ’t papier los, kéék.

Nee, dàt was om razend te worden. In plaats van wat ik zocht, had-ie ’n flesch Lea & Perrins met Worcester-saus meegegeven.

„Teun!”, schreeuwde ik, thans werklijk boosaardig*