Schetsen, deel 2

LIEFDADIGHEID.    43

gedekte tafels met het vele wit en de gezellige regelmaat der eierdopjes naast de borden.

„ ... Eiere ... en koek ... en boterhammen en kren-tebrood en melk ...” verhaalde het kind ... „en de juffrouw die at twéé eiere ... Nou de juffrouw mag wel twee eiere hebben, nietes, moe ? ... En dan gingen we naar ’t strand, allemaal met ’n emmertje en ’n schoppie en dan maakte we vestinge zóo hoog, nog hooger dan hier en de jonges die liepe met d’r bloote voete in ’t water... maar ik mocht niet om me kliere, zei de juffrouw... en dan moste we ’n half uur gaan slape ... gek, hè, moe ?

... En we hadde allemaal ’n bed, heelemaal alleen ...

... En, o moe, de meid die het is gespookt met ^?n beddelaken en toen moste we zoo lache... want je zag wel dat ’t de meid was... En die jongen van Roosie dat was zoo’n vieze, die dee nog in z’n bed net as Jacob... en dan zei de juffrouw: as je ’t weer is doet zal ik ’t an Sin-Nikolaas vertelle en toen dee-die ’t wéér... en toen most-ie thuis blijve voor straf... en die Betsy is met d’r jurk in ’n plas gevalle ... En die dokter was zoo’n aarige man ... Die dee zoo gek... En dan most-ie hoore door ’n maschien hoe me aasem zat.... En dan zei-die diep-aseme ... diep-aseme... En dat kriewelde zoo” ...

„En wat kreeg-ie ’s morges?” —, informeerde Saar, nieuwsgierig, zwakjes-afgunstig.

„O . .. ’s morreges moste ze allemaal in de zee ... allemaal een voor een.. . eerst de meissies en dan de jonges” ...

„In de zee?”, vroeg moeder.

„Ja maar ikke niet... ikke niet... De dokter zei dat ’t niet goed voor me aasem was... maar Betsy en Rachel en Rosette en Anna.. . En dan