Schetsen, deel 2

HEVIG AVONTUUR VAN TANTE MIJNTJE. 25

mond, starende oogen keek ze naar den luierstoel, waarin de puckhond te slaapwiebelen zat met breede velplooien om den nek. En voor ’t laatst koud-huiver angstig, juist terwijl Toto geeuwde vroeg ze: ... „Spréék... jij... Toto ?^w Geen antwoord. Goddank! Ze sloot d’r oogjes —, maar op eens duidelijk, hoorde ze somber zeggen: „Geef m ij n ’n stukkie koek...”

Tante Mijntje zakte zachtjes weg in ’n flauwte, uit welke zij gewekt werd door ’t harde luien van de deurschel. Neefie Bennie stond op de stoep. Ze zoende ’m haast, gaf ’m drie stukken boterkoek en van af dien spookachtigen avond werd zij lid van een mystieke vereeniging van geestesbe-zweerders als anderszins.

En gemoedelijk bij mijn pijp en mijn koud-ge-worden kop thee, meende ik u dit hedenavond te moeten verhalen, mijne vrinden.